Witaj na stronie, która będzie poświęcona rewolucji przemysłowej
Witaj na stronie, która będzie poświęcona rewolucji przemysłowej
Lokomobila – początkowo był to przewoźny zespół napędowy, zawierający: kocioł parowy, maszynę parową i urządzenie transmisyjne, konstrukcyjnie zbliżony do małego parowozu, ale bez własnego napędu. W miarę rozwoju konstrukcji dodawano przymiotniki uściślające, ale zawsze był to zespół napędowy stanowiący zwartą całość w przeciwieństwie do siłowni z wydzielonym kotłem i silnikiem. Przeważnie silnik parowy był mocowany na kotle, rzadziej do jego boku.
Szeroko stosowana w XIX i na początku XX wieku do napędu: małych zakładów, maszyn rolniczych w folwarkach, pomp itd. Zastąpiona silnikiem spalinowym i elektrycznym. Często dodatkowo dostarczały parę odlotową do ogrzewania i gorącą wodę, a w późniejszym czasie wyposażone w prądnicę były lokalną elektrownią.
Społeczne:
Gospodarcze:
Jethro Tull (1674-1741) – angielski agronom.
Jeden z pionierów agronomii, przyczynił się do modernizacji uprawy roli i upowszechnienia oraz rozwoju narzędzi rolniczych. Skonstruował m.in. siewnik w 1701, pozwalający na zagłębianie nasion w ziemi na zadanej głębokości i sianie ich w rzędach. Wynalazł też konne narzędzie do plewienia chwastów.
Lokomotywa parowa to lokomotywa napędzana silnikami parowymi. Para pochodzi z kotła opalanego najczęściej węglem.
Pierwszą lokomotywę parową zbudował w 1804 roku Richard Trevithick. Za wynalazcę współczesnej lokomotywy parowej uważa się George’a Stephensona. Jego parowóz Rakieta z 1829 r. stał się pierwowzorem wszystkich dalszych konstrukcji.
Ostatnią regularną linię zwykłego ruchu pasażerskiego w Europie obsługiwaną przez lokomotywy parowe zamknięto 31 marca 2014. Było to połączenie Wolsztyn – Leszno w Polsce. Połączenie to zostało reaktywowane od dnia 15 maja 2017 r.